Przestrzeń kolorów to określony zakres kolorów. Powszechnie używane przestrzenie kolorów to sRGB, AdobeRGB i ProPhotoRGB.
System wzrokowy człowieka nie jest prostym czujnikiem RGB, ale możemy przybliżyć odpowiedź oczu za pomocą diagramu chromatyczności CIE 1931, pokazującego ją w kształcie podkowy. Jak widać, ludzki wzrok wykrywa więcej odcieni zieleni niż czerwieni i niebieskiego. Za pomocą trójchromatycznej przestrzeni kolorów, takiej jak RGB, przedstawiamy kolory na komputerze trzema wartościami, co ogranicza do kodowania trójkąta kolorów.
Używanie modeli, takich jak diagram chromatyczności CIE 1931, jest ogromnym uproszczeniem systemu wzrokowego człowieka, a prawdziwe gamy są wyrażane jako kadłuby 3D, zamiast rzutów 2D. Rzut 2D trójwymiarowego kształtu może być mylący, więc aby zobaczyć kadłub 3D, użyj programu gcm-viewer.
sRGB to najmniejsza przestrzeń, która może zakodować najmniejszą liczbę kolorów. To przybliżenie 10-letniego monitora kineskopowego, więc większość współczesnych monitorów może z łatwością wyświetlać więcej kolorów. sRGB to standard najniższego wspólnego mianownika i jest używany w większości programów (oraz w Internecie).
AdobeRGB jest często używana jako przestrzeń robocza. Może zakodować więcej kolorów niż sRGB, co oznacza, że można zmieniać kolory zdjęcia bez większych obaw o utratę najbardziej intensywnych kolorów czy zdławienie czerni.
ProPhoto to największa dostępna przestrzeń, często używana do archiwizacji dokumentów. Może zakodować prawie cały zakres kolorów wykrywanych przez oko człowieka, a nawet zakodować kolory dla nas niewidoczne!
Więc jeśli przestrzeń ProPhoto jest dużo lepsza, to dlaczego nie używamy jej do wszystkich zastosowań? Odpowiedź ma związek z kwantyzacją. Jeśli używanych jest tylko 8 bitów (256 poziomów) do zakodowania każdego koloru, to większy zakres ma większe różnice między wartościami.
Większe różnice oznaczają większe błędy między uchwyconym a przechowanym kolorem, co jest dużym problemem w przypadku niektórych kolorów. Okazuje się, że kluczowe kolory, takie jak kolory skóry są bardzo ważne, i nawet małe błędy na zdjęciu są widoczne dla niewyszkolonych oczu.
Oczywiście, używanie obrazów 16-bitowych zapewnia mniejsze różnice między wartościami i o wiele mniejsze błędy kwantyzacji, ale podwaja to rozmiar każdego obrazu. Większość istniejących dzisiaj obrazów jest 8-bitowych (8 bitów na piksel).
Zarządzanie kolorami to proces konwersji między jedną przestrzenią kolorów a drugą, gdzie przestrzeń może być powszechnie używana, np. sRGB, albo być niestandardową przestrzenią, np. profilem monitora lub drukarki.
Sugestie? Błędy? Nieczytelne instrukcje? Wyślij opinię o tej stronie.
